کیت ترکیبی جراحی سینوس لیفت (Sinus Combination Kit)

کیت ترکیبی سینوس، کیتی است که با هدف یکپارچه سازی جراحی‌های سینوسی ساخته شده است و از اجزایی تشکیل شده که به کمک آنها می‌توان هم تکنیک جراحی سینوسی بسته یا کرستال و هم جراحی سینوس باز یا لترال را انجام داد. یعنی با در اختیار داشتن یک کیت، شما به طور همزمان می‌توانید دو رویکرد لترال و کرستال را در جراحی سینوس داشته باشید. تهیه این کیت برای جراحانی که هر دو عمل را انجام می‌دهند بسیار مناسب‌تر و نسبت به زمانی که دو کیت را به طور جداگانه خریداری می‌کنید، اقتصادی‌تر است.

از مزایای این کیت می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

1. مقرون به صرفه‌ تر نسبت به تهیه دو کیت به شکل مجزا
2. دارای اجزای ضروری برای تکنیک های سینوس سراتوس
3. راحتی برای کاربر به عنوان یک کیت ترکیبی

اجزای جراحی کرستال یا کلوز:

1. دریل اولیه: دریل Ø1.8، دریل Ø2.3
2. ریمر (کرستال): Ø2.8، Ø3.3، Ø3.8
3. استاپر (کرستال): 8EA
4. ریمر الماسی (کرستال): Ø2.8
5. آکوا لیفت (کرستال): Ø2.8/Ø3.3/Ø4.2
6. آداپتور دستی آکوا

اجزای جراحی لترال یا اپن:

1. استاپر (لترال)
2. عمق سنج
3. ریمر (لترال)
4. کور دریل (لترال)
5. دایموند ریمر (لترال)
6. دریل جانبی (لترال)
7. ریمر دایموند کور (لترال)
8. کورت

اجزای جراحی سینوس کرستال یا بسته در کیت ترکیبی یک مدل کامل از سری‌ کیت‌های سینوس است و با دارا بودن تمام فرزها، در واقع یک کیت اپروچ جراحی سینوس کلوز نیز محسوب می‌شود.

به دلیل یکسان بودن اجزا و فرزها در هر دو کیت، کاربرد کیت ترکیبی نیز مانند کیت سینوس اپروچ کلوز در راستای بالا زدن غشای سینوس به شکل کاملاً ایمن و بدون آسیب با استفاده از ریمر و فرز الماسی است. کیت ترکیبی اجزای کیت آکوا را نیز در خود دارد. پس در استفاده از کیت ترکیبی نیز می‌توانید با استفاده از اجزای کیت آکوا با کمک فشار آب غشای سینوس را بالا بزنید و امکان بالا زدن غشای سینوس با استفاده از فشار آب  نیز در هر دو کیت وجود دارد.

کیت جراحی سینوس باز یا لترال کیتی برای جراحی‌های باز سینوس است. کیت ترکیبی تمامی فرزهای مورد نیاز برای انجام جراحی سینوس باز یا لترال را در خود دارد و شامل تمامی اجزای موجود در کیت اپروچ سینوس لترال می باشد.

با وجود اینکه عملکرد کیت ترکیبی دقیقاً مثل کیت جراحی سینوس باز یا لترال است و کاربرد کلی هر دو کیت یکسان می‌باشد، اما کیت ترکیبی سینوس مجموعه‌ای است که دارای اجزا و تعداد فرزهای بیشتر و دقیق‌تری است که این فرزها شامل فرزهای موجود در کیت اپروچ لترال است.

هر کدام از استاپر‌ها دارای اندازه متفاوتی است و عمق متفاوتی روی ریمرها ایجاد می‌کند. با توجه به عمقی که می‌خواهیم حفر کنیم و داخل استخوان برویم، استاپر مناسب را انتخاب کرده و روی ریمر قرار می‌دهیم. قرار دادن استاپر بر روی ریمر باعث می‌شود که ما به عمق محدودی از استخوان دسترسی داشته باشیم و در نتیجه جراحی را آسان‌تر می‌کند و با جلوگیری از آسیب زدن به غشا، امنیت بیشتری نیز ایجاد می‌کند. برای مثال، اگر ما استاپر 2 میلی‌متر را روی ریمر قرار دهیم، فقط 2 میلی‌متر از ریمر بیرون می‌ماند و می‌توان از آن استفاده کرد. با توجه به اندازه استاپر، ریمرها دارای انتهای ایمنی هستند که اصطلاحاً به آن Safe end گفته می‌شود، یعنی نوک یا سر آنها ایمن است و آسیبی به غشا نمی‌زند. برش ریمرها اصطلاحاً از Side یا همان کناره‌ها انجام می‌شود.

نکته مهمی که در مورد فرز الماسی وجود دارد، این است که این فرز هیچگونه آسیبی به غشا نمی‌زند. بنابراین وقتی که به غشای سینوس نزدیک شدیم، از فرز الماسی استفاده می‌کنیم. بعد از این مرحله برای بالا زدن غشا، لوله ی سیلیکونی را از یک سر با آداپتور آکوا که به سر آکوا متصل شده، وصل می‌کنیم و از سر دیگر آن را به سرنگ استخوان وصل کرده و پودر استخوان را تزریق می‌کنیم.

در هنگام استفاده از کیت جراحی سینوس باز یا لترال ابتدا با توجه به قطر استخوان از ریمر یا دایموند استفاده می کنیم. تفاوت ریمر با دایموند این است که ریمرها قطر بیشتری از استخوان را نسبت به دایموند برمی دارند و برای استخوان‌های درشت تر مناسب‌ است. پس اگر قطر زیاد بود، با توجه به قطری که از استخوان مشاهده می‌کنیم، از ریمر متفاوتی استفاده می کنیم.

نکته مهمی که در مورد دایموندها وجود دارد، این است که این دایموندها از لحاظ متریال تولیدی به گونه‌ای تعبیه شده‌اند که هیچگونه آسیبی به غشا نمی‌زنند. بنابراین وقتی که به غشا سینوس نزدیک شدیم، از سرهای دایموند استفاده می‌کنیم.

حالا با توجه به عمقی که قصد داریم حفر کنیم، استاپر مناسب را انتخاب می‌کنیم. هر کدام از استاپر‌ها دارای اندازه متفاوتی است و عمق متفاوتی روی ریمرها ایجاد می‌کند.استاپر متناسب با عمق مورد نظر را انتخاب می‌کنیم و روی ریمر قرار می‌دهیم. قرار دادن استاپر بر روی ریمر باعث می‌شود که ما به عمق محدودی از استخوان دسترسی داشته باشیم و در نتیجه جراحی را آسان‌تر می‌کند و با جلوگیری از آسیب زدن به غشا امنیت بیشتری نیز ایجاد می‌کند.

استاپر را روی ریمر Ø6.5 یا ریمر Ø8.0 نصب کنید و سپس در حین تعویض استاپر، ریمینگ را انجام دهید. از ریمر Ø6.5 / Ø8.0 برای پهن کردن بیشتر سطح یا انبساط سوراخ به استخوان تراشیده شده به شکل نیم دایره استفاده کنید. از دایموند ریمر Ø6.5 / Ø8.0 برای ریمینگ ایمن تر و بررسی اینکه دریلینگ انجام شده است یا خیر، استفاده کنید.

یکی از اجزای مورد توجه در این کیت کور دریل می‌باشد که شباهت زیادی به ترفاین دارد. کاربرد کور دریل برای این است که بتوانید استخوان را به شکل قالبی در بیاورید.

ساید دریل (Side Drill) یکی از اجزای کیت اپروچ است که برای باز کردن بیشتر حفره و یا کوتاه کردن اطراف استخوان تراشیده شده مورد استفاده قرار می‌گیرد. هنگامی که به غشای سینوس رسیدید، می‌توانید به کمک ساید دریل حفره را بیشتر باز کنید. سر ساید دریل کاملاً ایمن است.

تا زمانی که غشای سینوس قابل رویت شود، از ریمر برای باز کردن دیواره سینوس استفاده کنید. بعد از این مرحله از کورت سینوس برای بالا زدن غشای سینوس استفاده کنید. حالا  با رسیدن به غشای سینوس، شروع به بالا زدن آن می‌کنیم. در جراحی باز این بالا زدن را به کمک کورت‌ها انجام می‌دهیم که این بالا زدن پله پله به وسیله چند نوع کورت انجام می‌شود. کیت اپروچ دارای 4 نوع کورت متفاوت است که در حین بالا زدن غشا به وسیله کورت‌ها، مرحله به مرحله از کورت‌های متفاوتی استفاده می‌شود.

در نهایت بعد از بالا زدن غشای سینوس، پودر استخوان را با استفاده از سرنگ استخوان به ناحیه تزریق می کنیم.